Choises...

Σε είδα... Συναντηθήκαμε με την παλιά αγαπημένη παρέα την προηγούμενη Δευτέρα. Αρχικά ήμασταν η Μαριλένα, η Μαρία κι εγώ. Μετά ήρθε ο Λ κ τελευταίος εσύ. Θυμάμαι που φώναζε η Μαριλένα στην Μαρία, πριν έρθεις, να αλλάξουμε θέσεις, για να μην καθήσω δίπλα σου, για να μην πάω το βράδυ στο σπίτι και γίνω χάλια ξανά. 'Έκανα την ήρεμη, ότι δεν με ενδιαφέρει, καθόμουν ψύχραιμη στην θέση μου κι αρνιόμουν να σηκωθώ. Είπα ότι θα είμαι μια χαρά αλλά μονό εγώ ήξερα πως έτρεμε το φυλλοκάρδι  μου από την αγωνία και τον φόβο ότι θα ξαναπέσω στην απελπισία και το άσπρο κενό του κακόμοιρου μπλογκ μου. Αλλά θα το ρίσκαρα. Γιατί έμαθα να ρισκάρω στην ζωή μου "αγάπη" μου... Έτσι κάθησα εκεί και περίμενα να έρθεις...

Και ήρθες. Ήσουν όπως πάντα, όπως σε είχα συνηθίσει έναν ολόκληρο χρόνο. Χαρούμενος, χαμογελαστός, με την απίστευτα υπέροχη ειρωνεία σου και αυτό το βλέμμα σου... Ήρθες... Σηκώθηκα, με χαιρέτησες, με φίλησες, αγκαλιαστήκαμε. Και ξαφνικά, η καρδιά μου είναι ήρεμη ξανά. Δεν φοβάμαι μήπως "κυλήσω" ξανά... Γιατί πολύ απλά, σε νιώθω φίλο μου. Μόνο. Περίεργο συναίσθημα μετά από τόσο καιρό ε;... Όλο το βράδυ μιλήσαμε περισσότερο μεταξύ μας παρά με όλους τους υπόλοιπους. Λέγαμε πάλι τα δικά μας, για το φαρμακείο που δούλευα εγώ, για τις εμπειρίες σου από το φαρμακείο που δούλευες εσύ τα προηγούμενα χρόνια. Μέχρι που φτάσαμε να πούμε ποια είναι τα φάρμακα που δίνονται μόνο με ιατρική συνταγή. Πέρασα ειλικρινά πολύ ωραία. Αγχώθηκα τόσο πολύ μόνο με την ιδέα ότι θα σε έβλεπα μετά από δυόμιση μήνες. Τελικά πολύ κακό για το τίποτα...Δεν βαριέσαι...Χαλάλι σου. Το άξιζες. Αν και δεν το άξιζα εγώ...

Επιτέλους το κατάλαβα. Η Μαριλένα πέταξε από την χαρά της όταν της ανακοίνωσα ότι δεν σε βλέπω πλέον ερωτικά. Μια γλυκιά θλίψη ακόμα την νιώθω, είναι αλήθεια. Μάλλον ερωτεύτηκα την ιδέα του έρωτα μαζί σου... Το ένιωσα κι αυτό πάντως. Την όμορφη ματαιότητα ενός ανεκπλήρωτου έρωτα, μιας υπέροχα απελπιστικής αγάπης. Το νιώσαμε κι οι δύο αυτό το καλοκαίρι...

Όμως εγώ κάνω το πρώτο βήμα. Ανοίγω την πόρτα και σε αφήνω. Σε ελευθερώνω από την αμηχανία και ελευθερώνω τον εαυτό μου από ένα φαύλο κύκλο. Το επέλεξα να σ' αγαπώ. Έτσι επιλέγω τώρα να φύγω. Επιλέγω κάποια υγιέστερη σχέση απ' αυτή που είχε δημιουργηθεί ανάμεσά μας εξαιτίας μου. Γιατί η ζωή είναι γεμάτη επιλογές Χιλιάδες μονοπάτια που δεν ξέρεις πού θα σε βγάλουν, αλλά ξέρεις πώς ξεκινούν.

Επέλεξε κι εσύ το σωστό.

Είναι η συμβουλή μιας φίλης [πλέον :)]

Γιατί θέλω να σε βλέπω καλά...


* * Απελευθερωμένη πλέον από τα δεσμά σου, είμαι έτοιμη να δοκιμάσω οτιδήποτε καινούργιο μου αρέσει... Κι αυτό σκοπεύω να κάνω... ;) * *