Fighting numbness

Είναι αυτές οι κρύες νύχτες που κανείς δεν είναι δίπλα μου Είναι αυτές οι ανατολές που χώρια σου με τυφλώνουν Είναι αυτά τα δειλινά που τα βλέπαμε μαζί, μα τώρα πια ούτε που με νοιάζουν. Κι είναι που δεν μπορώ να δεχτώ ότι έφυγες Ποτέ μου δεν θα το δεχτώ Γιατί η ψυχή μου είναι λευκή, δεν την βαστάει την αδικία. Μόνο που όσες μέρες, μήνες, χρόνια κι αν περάσουν Μένεις πάντα εδώ Γιατί έτσι γίνεται με τους Μεγάλους Ανθρώπους. Μένουν ανεξίτηλοι στις ζωές αυτών που τους γνώρισαν. Ήταν τιμή μου.

Σου είχα πει κάποτε πως η αγάπη μένει Πως πιστεύω σε παραμύθια Με ξωτικά, νεράιδες και πρίγκιπες Σου είχα πει ότι η αγάπη θα ζει Είτε φύγεις, είτε μείνεις εδώ Είναι εγωιστική η αγάπη. Μου είχες πει κάποτε πως ζεις για την στιγμή Πως το τώρα είναι το μόνο που πρέπει να έχει σημασία Για σένα, για μένα και για όλο τον κόσμο Mου είχες πει ότι όλα έχουν ένα τέλος Και ότι πάντα θα φεύγεις Μα είσαι εδώ. Τώρα, σε κοιτάω κι επιτέλους καταλαβαίνω Είναι η ώρα που τα φώτα της πόλης ζωντανεύουν Κι εμείς μένουμε για μια ακόμη νύχτα μέσα Είναι η στιγμή που θα κρατήσει για πάντα Είτε φύγεις, είτε μείνεις εδώ Γιατί έγινα κι εγώ εγωίστρια Είναι η βραδιά που θα τελειώσει με την ανατολή Κι εσύ θα φύγεις, πάντα θα φεύγεις Αλλά θα είσαι για πάντα εδώ. Αυτή είναι η κατάρα μας -ένας καθρέπτης στο πάντα του κόσμου-.

Έλα να μιλήσουμε Έλα να κάνουμε μια απ' αυτές τις ωραίες παλιές συζητήσεις μας. Μην κουραστείς ποτέ να μου μιλάς Για τα "θέλω" και τα "πρέπει αλλά δεν με νοιάζει" σου. Έλα να πούμε για τους μεγαλύτερους εφιάλτες μας Που μας ξυπνούσαν τα βράδια Αυτά τα βράδια τα καλοκαιρινά, τα άρρωστα. Έλα να σου πω για τις αγάπες μου Για σένα που σ' αγαπώ και δεν στο λέω Για αυτά που φοβάμαι και αγαπώ ταυτόχρονα. Υπήρξα δειλή και σιωπηλή Έτσι θα είμαι πάντα. Αλλά τώρα θέλω να μιλήσουμε. Όχι με λέξεις. Με τα μάτια. Αυτά λένε αλήθειες. Γιατί μ' αγαπάς και σ' αγαπώ. Και αυτό ίσως να φτάνει. Έλα να μιλήσουμε λοιπόν με την σιωπή μας. Είναι φλύαρη αυτή η σιωπή και την λατρεύω. Καλή σου νύχτα.