Πάλι σε σκέφτομαι.
Ακόμα μια μέρα θα περάσει με το πρόσωπό σου παντού.
Βυθίζομαι στα σκοτεινά κύματα της σελίδας πατώντας απάνω τους
για να εκφράσω τι αισθάνομαι για σένα
Αφού δεν γίνεται να σου πω τις σκέψεις μου.
Αν τολμήσω να ξεστομίσω τι νιώθω για σένα,
Αν ξεκινήσω να σου περιγράφω την αγάπη μου
Θα φύγεις μακρυά και το ξέρω.
Θα φοβηθείς
Θα απομακρυνθείς...
Χωρίς να το θέλεις...
Αλλά έτσι θα γίνει.
Κι εγώ θα μείνω εδώ,
Μόνη κι απροστάτευτη
Απροστάτευτη και μόνη
Να παρακαλάω να με προσέξεις
Αλλά όχι, δεν θα μ' αγαπήσεις όπως σ' αγαπώ εγώ.
Ποτέ...
Είμαστε φίλοι άλλωστε.
Έτσι θα υπομένω πάντα τις αγάπες σου,
Τους ουτοπικούς και ανεκπλήρωτους έρωτες σου,
Το πάθος σου για την δική σου Ωραία Ελένη, όχι για μένα...
Θα υπομένω για σένα, μόνο για σένα.
Γιατί σε λατρεύω κι ας μην το ξέρεις...
Γιατί δεν ζω μακρυά σου κι ας μην το μάθεις ποτέ...
* * Αυτό είναι αφιερωμένο στον γιατρουδάκο... Αν και προσπαθώ και νομίζω ότι έχω ξεφύγει πλέον από αυτά που ένιωθα για σένα,πάντα θα μένει κάτι δυνατό, μια γλυκιά ανάμνηση, μια σκονισμένη επιθυμία μέσα σε ένα άδειο από συναισθήματα κουτί. Και μ' αρέσει να ανοίγω αυτό το κουτί γιατί παραδόξως γεμίζει για μια στιγμή. Γεμίζει από την θλίψη και την νοσταλγία του ανεξερεύνητου πάθους...
Αφιερωμένο επίσης, σε όλους αυτούς που έχουν βιώσει έναν δυνατό και ανεκπλήρωτο έρωτα. Γιατί απλά κάποια στιγμή θα νιώσετε την πραγματική αγάπη...;) * *
Ακόμα μια μέρα θα περάσει με το πρόσωπό σου παντού.
Βυθίζομαι στα σκοτεινά κύματα της σελίδας πατώντας απάνω τους
για να εκφράσω τι αισθάνομαι για σένα
Αφού δεν γίνεται να σου πω τις σκέψεις μου.
Αν τολμήσω να ξεστομίσω τι νιώθω για σένα,
Αν ξεκινήσω να σου περιγράφω την αγάπη μου
Θα φύγεις μακρυά και το ξέρω.
Θα φοβηθείς
Θα απομακρυνθείς...
Χωρίς να το θέλεις...
Αλλά έτσι θα γίνει.
Κι εγώ θα μείνω εδώ,
Μόνη κι απροστάτευτη
Απροστάτευτη και μόνη
Να παρακαλάω να με προσέξεις
Αλλά όχι, δεν θα μ' αγαπήσεις όπως σ' αγαπώ εγώ.
Ποτέ...
Είμαστε φίλοι άλλωστε.
Έτσι θα υπομένω πάντα τις αγάπες σου,
Τους ουτοπικούς και ανεκπλήρωτους έρωτες σου,
Το πάθος σου για την δική σου Ωραία Ελένη, όχι για μένα...
Θα υπομένω για σένα, μόνο για σένα.
Γιατί σε λατρεύω κι ας μην το ξέρεις...
Γιατί δεν ζω μακρυά σου κι ας μην το μάθεις ποτέ...
* * Αυτό είναι αφιερωμένο στον γιατρουδάκο... Αν και προσπαθώ και νομίζω ότι έχω ξεφύγει πλέον από αυτά που ένιωθα για σένα,πάντα θα μένει κάτι δυνατό, μια γλυκιά ανάμνηση, μια σκονισμένη επιθυμία μέσα σε ένα άδειο από συναισθήματα κουτί. Και μ' αρέσει να ανοίγω αυτό το κουτί γιατί παραδόξως γεμίζει για μια στιγμή. Γεμίζει από την θλίψη και την νοσταλγία του ανεξερεύνητου πάθους...
Αφιερωμένο επίσης, σε όλους αυτούς που έχουν βιώσει έναν δυνατό και ανεκπλήρωτο έρωτα. Γιατί απλά κάποια στιγμή θα νιώσετε την πραγματική αγάπη...;) * *
Σχόλια