Four Seasons, Part 4 : Autumn

Μιλάει ο Μ.

"   Όλα αλλάζουν κάποτε.  Η ρόδα πάντοτε γυρίζει. Κ εσύ εδώ. Μείνε εδώ. Μείνε μαζί μου. Σ' αγαπώ. Μα δεν θα στο πω. Γιατί φοβάμαι. Όχι, δεν φοβάμαι να το πω. Φοβάμαι ότι δεν θα με πιστέψεις. Μισώ αυτή την αδυναμία μου. Μισώ κι εμένα. 

Ξημερώνει σε λίγο. Οι σταγόνες της βροχής χτυπάνε το τζάμι και το μυαλό μου. Πρωτοβρόχι. Το Φθινόπωρο έφτασε στην μέση της άνοιξης. Το νοτισμένο χώμα μου θυμίζει γιατί είναι η αγαπημένη μου εποχή. 

Κοιτάω το παράθυρο. Θα μπορούσες να είχες φύγει στο τέλος του Καλοκαιριού που μας έκαψε. Μα δεν το έκανες. Πάλεψες για μας. Και είσαι εδώ. Μείνε για πάντα εδώ. Ξαπλώνω ξανά στο κρεβάτι. Σε παρατηρώ που κοιμάσαι και μοιάζεις με άγγελος, γλυκιά μου Λ. , αλήθεια μοιάζεις με άγγελο. Και είμαι τόσο ευτυχισμένος που σχεδόν πονάω από την χαρά μου.

Χαϊδεύω τα μαλλιά σου και χαμογελάς. Χαμογελώ κι εγώ μαζί σου. Είσαι εδώ. Με νιώθεις. Σε νιώθω κι εγώ.

Δεν έχει σημασία τι περάσαμε, τι περνάμε, τι θα περάσουμε. Αρκεί που σε έχω στο πλάι μου και με κάνεις πιο δυνατό. 

Σ' ευχαριστώ που με στηρίζεις.

Σ' ευχαριστώ που μου χάρισες την πιο ωραία εποχή της ζωής μου.

Το δικό μου υπέροχο Φθινόπωρο."