protecting yourself from what...?...

Ευάλωτος και μόνος

Ανένδοτος σχεδόν στα πάντα

Κλεισμένος στο εγώ σου

Πληγώθηκες από πολλούς

Υπερεκτίμησες ανθρώπους που δεν άξιζαν

Ένιωσες την γη να γκεμίζεται

κάτω από την αναπνοή σου

Ίσως να έκλαψες

Να θύμωσες

Να πείσμωσες

Σίγουρα πάντως ορκίστηκες

με έναν όρκο ανυπέρβλητο

με μάτια που λαμπήριζαν από οργή

Ορκίστηκες να μην εμπιστευτείς ξανά

Να μην πιστεύεις κανέναν και τίποτα

Να μην ανοίγεσαι

Ύψωσες ένα συρματόπλεγμα γύρω από τον κόσμο σου

Και δεν αφήνεις κανέναν να περάσει

Να σε γνωρίσει

Να σε κάνει δικό του άνθρωπο

'Υψωσες αυτό το απαίσιο συρματόπλεγμα

Ως ένδειξη προστασίας του εαυτού σου

Προστασία από τι?

Από εμάς

Μα είναι τόσο ειρωνικό

...

Κι αν κάποιος αξίζει πραγματικά να τον γνωρίσεις?

Τι θα γίνει αν θέλει απεγνωσμένα να μπει μέσα?

Να σκίσει τα τείχη σου με τον έξω κόσμο?

Να σε κάνει να του ανοιχτείς?

Και τι θα γίνει όταν από την πολλή προσπάθεια

Ματώσουν τα χέρια του?

Κι εκείνος δεν το βάζει κάτω

Γιατί αλήθεια πιστεύει σε σένα

Πραγματικά θέλει να σε γνωρίσει

Και δεν έχει σκοπό να σε βλάψει

Τι θα γίνει όταν σκίσει, μαζί με το εγωιστικό πλέγμα σου

και την καρδιά του

το σώμα του

την ψυχή του?

Τι θα απομείνει?

p.s. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να το συνεχίσω κάποια στιγμή. Τώρα στέρεψα από έμπνευση και όρεξη και δάκρυα.
Έσβησε και το τσιγάρο στο τασάκι...
Σώθηκε και η βότκα στο ποτήρι...