Breathless
Όχι, όχι... Καμία σχέση με το υπέροχο τραγούδι του Dan Wilson... Απλά είναι η μόνη λέξη που μπορεί να περιγράψει με ακρίβεια την κατάστασή μου αυτή την στιγμή.
Τι την ήθελα την Στρατιωτική Ιατρική?? Από τότε που τελείωσα τις ενδοσχολικές, ξεκίνησα προπόνηση. Πρέπει να κάνεις 5 αθλήματα σου λέει. Άλμα εις ύψος, άλμα εις μήκος, σφαίρα, τρέξιμο 1000 μ. και τρέξιμο 100 μ.για να περάσεις στον στρατό. Και να είσαι μέσα στα όρια, τα οποία παρεμπιπτόντως δεν είναι καθόλου της πλάκας. Φφφφ.....
Κάνω προπόνηση παραπάνω από μια εβδομάδα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Ουδέποτε είχα γυμναστεί συστηματικά στην ζωή μου, έκανα ότι μας έλεγαν οι γυμναστές στο σχολείο. Στο δημοτικό έτρεχα αρκετά, στο γυμνάσιο τα βρήκα σκούρα με το βόλεϋ και στο λύκειο δεν είχα ούτε τον χρόνο ούτε την απαιτούμενη διάθεση για να γυμναστώ. Έτσι τα παράτησα. Πίστεψα ότι δεν θα χρειαστώ άμεσα την εντατική γυμναστική αλλά και ότι αν ποτέ την χρειαζόμουν θα έχω αρκετό χρόνο μπροστά μου για να εξασκηθώ.
Και ξαφνικά μας προέκυψε η ΣΣΑΣ.... Είναι ομολογουμένως ένα όνειρο για μένα, μια σχολή που μου τα παρέχει όλα. Σπουδές στο αντικείμενο που λατρεύω, δωρεάν σίτιση και στέγη και 18 χρόνια σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση. Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω?! Αλλά με ένα τίμημα... Αγωνίσματα. Παλιά το σκεφτόμουν και ανατρίχιαζα. Τώρα απλά το ακούω και τρέχω.... Όχι από την τρομάρα μου αλλά για να προλάβω το 1000άρι. Δύσκολες εποχές για να τεμπελιάζεις!!
Και τώρα να 'μαι! Με τα μαλλιά αλογοουρά, με ένα καπελάκι για να μην με ζαλίζει ο ήλιος, με φόρμες και αθλητικά και ένα μπουκαλάκι νερό να έχει γίνει η επέκταση του χεριού μου. Πρέπει να κάνω θυσίες τελικά....
Αλλά τώρα, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, δεν είναι τόσο άσχημα όσο ήταν στην αρχή. Μπορεί να μην έχω γίνει Η αθλήτρια, αλλά βλέπω τους μύες μου να σφίγγουν το σώμα μου να δένει. Η αντοχή μου έχει βελτιωθεί λιγάκι. Κάτι είναι και αυτό!
Τελικά, δεν είναι και τόσο τρομερό να γυμνάζεσαι καθημερινά.... Θα το καθιερώσω!!!
Άλλωστε τώρα πια είμαι ήρεμη και βρήκα επιτέλους την ανάσα μου!! ;)
Τι την ήθελα την Στρατιωτική Ιατρική?? Από τότε που τελείωσα τις ενδοσχολικές, ξεκίνησα προπόνηση. Πρέπει να κάνεις 5 αθλήματα σου λέει. Άλμα εις ύψος, άλμα εις μήκος, σφαίρα, τρέξιμο 1000 μ. και τρέξιμο 100 μ.για να περάσεις στον στρατό. Και να είσαι μέσα στα όρια, τα οποία παρεμπιπτόντως δεν είναι καθόλου της πλάκας. Φφφφ.....
Κάνω προπόνηση παραπάνω από μια εβδομάδα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Ουδέποτε είχα γυμναστεί συστηματικά στην ζωή μου, έκανα ότι μας έλεγαν οι γυμναστές στο σχολείο. Στο δημοτικό έτρεχα αρκετά, στο γυμνάσιο τα βρήκα σκούρα με το βόλεϋ και στο λύκειο δεν είχα ούτε τον χρόνο ούτε την απαιτούμενη διάθεση για να γυμναστώ. Έτσι τα παράτησα. Πίστεψα ότι δεν θα χρειαστώ άμεσα την εντατική γυμναστική αλλά και ότι αν ποτέ την χρειαζόμουν θα έχω αρκετό χρόνο μπροστά μου για να εξασκηθώ.
Και ξαφνικά μας προέκυψε η ΣΣΑΣ.... Είναι ομολογουμένως ένα όνειρο για μένα, μια σχολή που μου τα παρέχει όλα. Σπουδές στο αντικείμενο που λατρεύω, δωρεάν σίτιση και στέγη και 18 χρόνια σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση. Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω?! Αλλά με ένα τίμημα... Αγωνίσματα. Παλιά το σκεφτόμουν και ανατρίχιαζα. Τώρα απλά το ακούω και τρέχω.... Όχι από την τρομάρα μου αλλά για να προλάβω το 1000άρι. Δύσκολες εποχές για να τεμπελιάζεις!!
Και τώρα να 'μαι! Με τα μαλλιά αλογοουρά, με ένα καπελάκι για να μην με ζαλίζει ο ήλιος, με φόρμες και αθλητικά και ένα μπουκαλάκι νερό να έχει γίνει η επέκταση του χεριού μου. Πρέπει να κάνω θυσίες τελικά....
Αλλά τώρα, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, δεν είναι τόσο άσχημα όσο ήταν στην αρχή. Μπορεί να μην έχω γίνει Η αθλήτρια, αλλά βλέπω τους μύες μου να σφίγγουν το σώμα μου να δένει. Η αντοχή μου έχει βελτιωθεί λιγάκι. Κάτι είναι και αυτό!
Τελικά, δεν είναι και τόσο τρομερό να γυμνάζεσαι καθημερινά.... Θα το καθιερώσω!!!
Άλλωστε τώρα πια είμαι ήρεμη και βρήκα επιτέλους την ανάσα μου!! ;)
Σχόλια