story of my life.

Τα λόγια είναι περιττά για ένα τέτοιο τραγούδι. Απλά κλείσε τα μάτια και χαλάρωσε.
 Υποκλίνομαι στην μεγαλειότητα του στίχου.

Σε έχω βρει και σε χάνω
δανεική παρουσία
έχω τόσα να κάνω
και δεν έχουν ουσία

Όπου είσαι πηγαίνω
δίχως λόγο να πάω
με τους φίλους σου βγαίνω
επαφή να κρατάω

Πόσο κρατά η αγάπη
πόσο κρατά μια στιγμή
πόσο κρατάει ένα δάκρυ
πόσο κρατά η σιωπή

Πόσο κρατάει ένα βράδυ
πόσο κρατά μια αγκαλιά
πόσο κρατάει ένα χάδι
και πόσο σφίγγει η θηλιά

Τα βράδια περνάνε
και εγώ κοιτάω ένα τοίχο
κι όσα θα 'θελα να 'μαι
χωράνε σε ένα στίχο

Δες πως πεθαίνει ο έρωτας
μαζί και όλα τ' άλλα
σχέδια, όνειρα
και λόγια μεγάλα

Και ξημερώνει η μέρα
για να με δει να δακρύζω
και όλα αυτά επειδή ήθελα
τη ζωή να στραγγίζω

"Πονάει η αλήθεια,
πως να γλυτώσεις δειλέ"
κακιά μου συνήθεια
ας μην υπήρχες ποτέ

Κι έτσι παίρνω το ρίσκο
και σε δρόμους σε ψάχνω
κάποιες νύχτες σε βρίσκω
μα είσαι απέναντι, δε φτάνω

Μένω εκεί και τί να κάνω
που το όνειρο δε πιάνω
σε έχω βρει, και σε χάνω

Σε έχω βρει και σε χάνω
σταθερή μου αξία,
η ζωή μου σε τάξη
κι η καρδιά σ' αταξία

Έχεις γίνει συνήθεια
και το μόνιμο θέμα
σου δανείζω αλήθεια
να πληρώνεις το ψέμα

Κάποιες νύχτες στους δρόμους
σε τρακάρω τυχαία
είν' αμάξια οι μόνοι
και οι σχέσεις τροχαία

Στα παλιά μας τα στέκια
όπως πάντα συχνάζω
είχα πει πως θα αλλάξω
κι όσο αλλάζω σου μοιάζω

Κάποιες μέρες ακούω
στη σιωπή τη φωνή σου
πάνε μέρες που λείπεις
κι είμαι ακόμα μαζί σου

Σε ρωτάω τι έχεις
και σου λέω "καλημέρα"
σ' αγαπάω, μη τρέχεις

είσαι ακόμα εδώ πέρα

Γιατί τρέχεις, γιατί φεύγεις

τι ψάχνεις και τι φοβάσαι
και γιατί δεν αντέχεις τα βράδια
μόνη να κοιμάσαι;

Γιατί χάνεσαι, γιατί πονάς
γιατί δακρύζεις,
γιατί πάντα μέρα φεύγεις,
όμως νύχτα γυρίζεις;

Είναι άσχημα, το ξέρω
πονάει, κι αυτό το ξέρω
είπες να κάψω ό,τι σε θυμίζει
για να καταφέρω

Να γελάσω ξανά,
ή να ονειρευτώ,
να πάω στο πουθενά
και στο τίποτα να χαθώ

Να σηκωθώ ένα πρωί

κι όλα να 'χουν αλλάξει

να μη χωράνε πλέον "μη"
ή "δεν" σε μια πράξη

Όμως κρυμμένα μυστικά
πάντα θα γυρνάνε
να θυμίζουνε βράδια
όταν τα αστέρια μας κοιτάνε

Το μπουκάλι μου άδειασε,
δώσ' μου ανάσα,

κλείσε τα μάτια σου,
κοιμήσου και όλα άστα

Το πρωί πάλι θα φύγεις,

για να πεθάνω

Σε έχω βρει και σε χάνω

Σε έχω βρει και σε χάνω
σταθερή μου αξία,
η ζωή μου σε τάξη
κι η καρδιά σ' αταξία

Έχεις γίνει συνήθεια
και το μόνιμο θέμα
σου δανείζω αλήθεια
να πληρώνεις το ψέμα

Κάποιες νύχτες στους δρόμους
σε τρακάρω τυχαία
είν' αμάξια οι μόνοι
και οι σχέσεις τροχαία

Στα παλιά μας τα στέκια
όπως πάντα συχνάζω
είχα πει πως θα αλλάξω
κι όσο αλλάζω σου μοιάζω